Gelukkig wordt de oorsprong van cosmetica steeds belangrijker. Steeds meer mensen willen weten welke ingrediënten verwerkt zijn in cosmeticaproducten en wat deze doen met de huid. Bij veel cosmeticagebruikers is het helaas nauwelijks bekend dat veel verzorgende producten ’belastende’ en ‘irriterende’ stoffen bevatten, die slecht zijn voor de huid en mogelijk zelfs voor onze gezondheid. Transparantie, veiligheid en eerlijkheid over de producten vinden we erg belangrijk.
We spreken van cosmeceuticals wanneer de werking van producten tegen de farmaceutische grens aanligt. Door de hoge dosering actieve werkstoffen en lagere pH-waarden dan cosmetica, werken ze veel dieper door in de huid. Reguliere cosmetica beperken zich tot de bovenste dode huidlaag en hebben slechts een verzachtend en verzorgend karakter..
Door de hoge dosering werkstoffen zorgen ik voor een intensieve huidverbetering. Ook worden verschillende huidaandoeningen, zoals acne, rosacea en pigmentaties, dieper in de huid aangepakt, daar waar de oorzaak zich bevindt. Zo verbetert de huidstructuur, verminderen huidirritaties en ziet de huid er weer stralend en gezond uit!
Momenteel is er onrust over de aanwezigheid van microplastics in consumenten-producten. Daarom hier uitleg ter geruststelling, om de juiste achtergronden te schetsen én om te zorgen dat we met zijn allen e.e.a. in het juiste perspectief blijven zien.
Er zijn namelijk heel veel soorten microplastic en om alvast even een nuance aan te brengen voor iedereen die denkt “Waaat!? Smeer ik microplastic op mijn gezicht?”: bijna alle producten uit de supermarkt bevatten microplastics. We eten ze dus al jarenlang dagelijks op…
Ook Alpha-H producten bevatten dergelijke stoffen; en ter geruststelling; je zult ze vinden in letterlijk elk ander cosmetica merk of product. Zonder een aantal van de plotseling als ‘gevaarlijk en/of vervuilend’ bestempelde stoffen kunnen cremes simpelweg niet bestaan. Dan vallen ze letterlijk ‘uit elkaar’ of is een creme geen creme meer; want niet meer goed smeerbaar. We kunnen dus helaas (nog) niet zonder dit soort stoffen.
Dat bepaalde stoffen wellicht schadelijk zijn voor gezondheid en/of het milieu begint pas net bekend te worden. Niemand had het 5 jaar geleden over de mogelijke schadelijke effecten van bepaalde zonnefilters op koraal. Men wist het simpelweg niet.
Elk jaar komen er nieuwe inzichten qua gezondheid en milieu en welke stoffen of factoren daar positief of negatief mee samenhangen. Elke keer als het noodzakelijk is zal niet alleen Alpha-H, maar de gehele (beauty) industrie zich aanpassen.
Men doet niet anders dan continu formules aanpassen/verbeteren: parabenen eruit (ook al was dat achteraf onzin, de gebruikte alternatieven bleken veel erger), alles vegan friendly maken, continu wisselen van zonnefilters omdat de inzichten daarover continu veranderen etc.
Waar volledig aan voorbij wordt gegaan is dat het soms simpelweg (nog) niet mogelijk is om formules zodanig aan te passen zodat er eenzelfde smeer-/bruikbaar product overblijft. Er moeten dus wel alternatieven voorhanden zijn voor de te ‘verbannen’ ingrediënten en zij moeten exact dezelfde werking hebben binnen een formule.
En daar zit ‘m de crux:
Soms is er voor bepaalde ingrediënten simpelweg nog geen ander alternatief voorhanden met dezelfde werking/eigenschappen, die de functie van zo’n stof in cremes kan overnemen. En dient men te wachten tot dat alternatief wel voorhanden is. Of zijn wel alternatieven voorhanden, maar daarover is (nog) niets of te weinig bekend. Wie weet wat zo’n nieuw alternatief over 3 jaar voor smet op het blazoen blijkt te hebben? Soms wil of moet men dit dus afwachten, om zich herhalende ellende te voorkomen.
Denk parabenen. Iedereen schreeuwde ineens moord en brand over parabenen. Dat moest eruit en wel onmiddellijk. Later bleken de gebruikte alternatieven schadelijker dan de parabenen zelf. En bleek dat parabenen helemaal niet zo schadelijk zijn. Dat er zelfs parabenen in een courgette zitten.
Iet anders wat een grote rol speelt is de factor tijd.
De kleinste aanpassing van een ingrediënt kan een hele formule op zijn kop zetten. Want een alternatief kan weer een bepaalde uitwerking blijken te hebben op andere stoffen binnen de formule en dan moet daar weer een oplossing voor gevonden worden. Zo kunnen er maanden overheen gaan voordat men het juiste nieuwe ‘recept’ heeft weten te vinden dat een identiek ruik-, voel- en smeerbaar product oplevert. Vervolgens moet zo’n formule opnieuw bij onafhankelijke test laboratoria door alle verplichte bacteriologische tests heen, ook daar gaan weer maanden overheen. Bij een SPF duurt dat nog langer vanwege allerlei extra verplichte standaard tests.
Dit zijn dus geen zaken waar men snel op kan schakelen; zeker een hele industrie niet.
Want vergis je niet: alle ingrediënten die naar voren komen in dit ene screenshot en als ‘fout’ worden bestempeld worden in zo ongeveer elk product gebruikt.
Voorbeeld:
Cetyl dimethicone zit in HEEL VEEL producten; ook producten in de supermarkt.
Dimethicone (also known as polydimethylsiloxane) – a silicon-based polymer – is a man-made synthetic molecule comprised of repeating units called monomers. Silicon is the second most abundant element in the Earth’s crust (after oxygen). Dimethicone is one of the most widely used ingredients in cosmetics and personal care products and can also be found in many cooking oils, processed foods, and fast food items.
Why is it used in cosmetics and personal care produts?
Dimethicone works as an antifoaming agent, skin protectant, skin conditioning agent, and hair conditioning agent. It prevents water loss by forming a barrier on the skin. Like most silicone materials, dimethicone has a unique fluidity that makes it easily spreadable and, when applied to the skin, gives products a smooth and silky feel. It can also help fill in fine lines/wrinkles on the face, giving it a temporary “plump” look.
Als al deze producten in de ban moeten dan wordt het in de supermarkt, winkels en salons voorlopig heel erg leeg. Unilever kan wel inpakken!
Parabenen, vegan friendly, nu dit: merken zullen letterlijk alles moeten (blijven) aanpassen, een operatie waar enorme sloten geld mee gemoeid zijn. Maar als men de prijzen verhoogd, levert dat vaak ook weer een hoop kritiek op. De consument redeneert: “waarom ineens duurder; er is toch niks aan het product veranderd?”. Nee, niet dat zij (jullie) weten…
Voor de overige stoffen in de screenshot (cyclohexasiloxane, PEG-40 Stearate, PEG-7 Glyceryl Cocoate, Polysorbate 20, Ceteareth-20) geldt hetzelfde.
Bekijk een willekeurige shampoo, doucheschuim, tandpasta etc. Deze stoffen zit werkelijk o-ve-ral in.
Ze worden door de app bovendien aangemerkt als ’sceptical’; er is nog helemaal niet genoeg info beschikbaar en de impact, áls deze al schadelijk is, is nog onbekend. Wie weet komt eruit dat het toch wel meevalt. Mijns inziens is het dus deels ook een beetje onrust zaaien gebaseerd op (nog) feitelijk weinig tot niks.
Met andere woorden: het ligt dus echt complexer en genuanceerder dan het lijkt.
Tegelijkertijd legt men de beauty industrie onder het vergrootglas. Dat geeft te denken…
Als er één industrie is die zich continu aanpast en en haar verantwoordelijkheid waar mogelijk al neemt is het de beauty industrie.
Soms moeten we niet vergeten dingen in het juiste perspectief te blijven zien!
